De omvang van de stikstofgevoelige natuur en de bescherming van kwetsbare soorten is in de voorbije periode van ruim 10 jaar grotendeels vanachter de computer bepaald. Systematische waarnemingen, tellingen van soorten en ‘ecologenboots on the ground’ hebben slechts in beperkte mate bijgedragen.
Dat het zo ging met de serie van Natuurdoelanalyses, die tot stand is gekomen op initiatief van voormalig stikstofminister Christianne van der Wal, was al bekend. De gang van zaken bij een vorige ronde – de uitrol van vele tienduizenden hectares leefgebieden (LG-gebieden) in 2016-2017 – was veel minder goed in beeld. Dankzij een serie Woo-verzoeken bij een aantal provincies is er meer openbaar geworden.
Om de vele tienduizenden hectares extra leefgebied voor onder meer de zeggekorfslak, de kemphaan en de zwarte specht te kunnen claimen, moest op meerdere niveaus een min of meer samenhangend betoog in elkaar worden gezet. De rode lijn was ook toen al die van stikstof, maar de gevoeligheid daarvoor verschilt per habitat en leefgebied.
Download het artikel hier:
